Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Meer informatie op enneagram.startpagina.nl
Hallo allemaal,
Boeiend allemaal die gedachtenspinsels over het enneagram. Zelf ben ik het meeste aanwezig in type 7. Vaak heb ik het probleem dat ik met mijn gevoel en verstand aan het vechten ben (dit herken ik in type 2 de helper (gevoel) en type 8 de leider (verstand). Het ennegram helpt je om bewuster naar je zelf te kijken en daardoor ook weer van te leren.
Groet Robine
Hoi,
Ik ben zelf type 7 en er zit zeker een worsteling met het gevoel in, wat denk ik ook voor de 5 geldt. Het moeilijke ervan is met name het gevoel toe te durven staan. Ik ben liever met van alles en nog wat bezig, actief, dan eens mijn gevoel te durven toestaan. Erg vervelend, maar soms dwing ik mezelf er dan maar toe…
Groet,
Henk
Ha die Henk,
Het gevoel durf ik wel toe te staan wellicht soms iets te veel. Ik merk bijmezelf dat ik een ontzettend gevoels mens ben het is alleen dat type 8 en 2 redelijk tegenstrijdig zijn. Type 8 is het type van de baas willen zijn maar ook vaak beslissingen moeten nemen die niet altijd even leuk zijn en type 2 is de gever het altijd willen helpen en aanhoren van andermans problemen.
Je kan eigenlijk wel zeggen dat type 8 redelijk egoistisch kan zijn en type 2 absoluut niet. Met deze twee gevoelens heb ik redelijk vaak te maken. Om die twee in balans te krijgen is vaak een hele klus. Daarom is het wel fijn om type 7 als basis te hebben ik merk dat je hier door weer een hoop kan relativeren (ik denk dat 7 dan weer voor die balans zorgt).
Ik weet trouwens niet of het altijd vervelend is je gevoel toe te durven staan het is denk ik meer het idee als je er eenmaal doorheen ben vind ik dat het altijd weer reuze meevalt. Het valt me trouwens wel op dat redelijk wat mensen het type 7 inzich hebben en dat is maar goed ook dan zijn er redelijk wat optimisten !!!!!
Groet,
Robine
Hoi Robine,
Ik ben het niet helemaal met je eens dat de 8 en de 2 tegenstrijdig zijn. Ze zijn beiden redelijk egoïstisch ingesteld, misschien de twee nog meer dan de acht. De twee is tenslotte gericht op het verkijgen van aandacht door de behoeften van anderen te vervullen. Echter, niet zozeer de behoeften van anderen, maar de behoefte die zij/hij denkt te zien bij de ander. De acht neemt het eerder op voor de ander, ook vanuit de gedachte dat hij beter voor de ander kan zorgen dan de ander voor zichzelf.
Je gaat je afvragen in hoeverre men niet binnen elk type gemotiveerd wordt door een stuk egoïsme. Ik herken wat je zegt over de twee, het is heerlijk om anderen te hebben die hun problemen spuien, en als zeven heb je duizend en 1 oplossingen. Ik heb het gevoel dat het bij mij met name gaat om de fascinatie richting de ander, dat is heerlijk om in te duiken (en ook een reden om niet in je eigen @!#$ te duiken).
Waar ik vanuit ga is dat je alle typen wel herkent in je gedrag, want dat is wat ik jou zie beschrijven. Welke motivatie je aanzet om af en toe te handelen als acht en soms als twee, en bij mij als negen of als zes, dat komt uiteindelijk voort uit de zeven motivatie om pijn te vermijden.
Ik weet niet of er veel 7-ens zijn. Ik heb het idee dat zevens ook sociaal wenselijke keuzes zijn evenals perfectionisten. Tegelijkertijd zijn zevens wel heel erg gericht op nieuwe dingen, dus mogelijk is het met name deze groep die het enneagram als eerste ontdekt. Tegelijkertijd is het voor zevens erg moeilijk om zich in het enneagram te verdiepen omdat het al gauw ‘saai’ wordt en men geconfronteerd wordt met de pijn, die erachter zit. Maar waarschijnlijk kan vanuit elke type zo'n theorie bedacht worden.
Het blijft mij in ieder geval mateloos boeien (fasciniatie)
Groet,
Henk
PS Waar zouden eigenlijk de drieën zijn?
Hoi Henk,
Zo had ik de 2 nog niet bekeken, maar is het dan niet een andere vorm van
egoisme ? Type 8 herken ik bij mijzelf als een soort rechtvaardigheidsgevoel.
Als ik het idee heb dat iemand niet instaat is om voor zichzelf op te komen,
of ik heb het idee dat een sterker iemand een zwakker iemand onderuit probeert te halen dan grijp ik vaak in.
Maar dat dit niet altijd het geval is begin ik wat vaker te beseffen (het is op dat moment mijn gevoel). Het is inderdaad boeiend om hier verschillende gedachtens over te hebben en er een beetje mee te spelen.
Groet
Robine
Hoi Sanne,
We zijn een beetje van het onderwerp afgedwaald, ik weet helaas ook niet waar de waarnemers zijn. Het aantal bezoekers en deelnemers aan het prikbord is helaas ook nog niet zo hoog, maar hopelijk neemt dat na de zomer wat toe. Juist deze interactie is erg leerzaam.
Wat betreft je neiging naar type 1, kun je daar iets meer over zeggen, want er ligt geen verbinding tussen de 1 en de 5. Wanneer kom die voor je gevoel tot uitting?
Verder maak je me ook benieuwd of je je stress-punt herkent, de zeven. Ikzelf ben benieuwd of, en zo ja hoe je deze tegen komt.
Met 5 als relaxpunt (ik ben een zeven) merk ik dat ik het heerlijk vindt om me terug te trekken om me op te laden. Ook heb ik ontdekt dat de verdieping van de
5 in één specifiek onderwerp me helpt om mijzelf verder te ontwikkelen.
Voor mij is de vijf erg leerzaam, ik kan er zowieso van leren wat vaker mijn mond te houden en niet overal direct mijn mond over open te trekken.
Wel, ik ben benieuwd,
Henk
Hoi Henk!
Wat herkenbaar zoals je dat schetst! Als ik iets emotioneels meemaak, schiet ik automatisch eerst in m'n hoofd. Inmiddels gebeurt het wel dat ik mezelf in actie zie schieten op het moment dat de emoties zich opdringen. Soms lukt ‘t me dan om tegen mezelf te zeggen: nee, nu ga je zitten en voelen wat dit me je doet. Maar ’t blijft een bijna niet te onderdrukken neiging om te gaan stofzuigen, tandenpoetsen, uitgaan, telefoneren, doet-er-niet-toe-wat als ‘t maar niet ’voelen' is…
Een andere typische 7-neiging, het vermijden van pijn, is daar natuurlijk onlosmakelijk mee verbonden. Ik merk dat nu met wat er in Amerika aan de gang is. Ik zie in mijn omgeving en op teevee mensen bij wie de emoties zó zichtbaar aanwezig zijn en merk bij mezelf dat 't bij mij zo niet werkt. Voelen… een kunst, een kunde.
Groeten,
Saskia
Beste henk,
Heb de discussie je je hier voerde met aandacht gelezen en wat me dan opvalt is het feit dat je zegt dat het voor zevens moeilijk is zich te concentreren op een project en dat voor langere tijd. Ik kan me daar wel het een en ander bij voorstellen maar ik ben er me, als 7, toch ook wel erg van bewust dat dat inderdaad ook zo werkt. Wanneer je echter, als zeven, je eigen “valkuilen” beter herkent kan dat je juist een stimulans geven om minder snel op te geven en om met meer doorzettingsvermogen dingen ook daadwerkelijk af te maken. Door er op een andere manier mee om te gaan vind je telkens weer een andere uitdaging, noodzakelijk voor de zeven, en geeft dat toch een grote mate van tevredenheid omdat je ziet dat het ook tot succes kan leiden.Op deze manier kan je leren van je eigen “tekortkomingen”.
Groet,
Hans
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's